Bu fotoğraf bana dün ulaştı.

Dayanamayarak, onunla gelen kısa notla birlikte paylaşmak istedim.

“Solda, efsanevi fizikçi Niels Bohr var.

1922’de elektron kabuğu ve kuantize enerji düzeyi üzerine yaptığı çığır açıcı araştırmaları nedeniyle Nobel Ödülü’nü almıştı.

Hemen yanında, Bohr tahtaya sayılar yazıyor.

Bu kişi, 1975’te Fizik Nobel Ödülü’nü kazanan oğlu. 

1946’dan itibaren baba ve oğul, Niels Bohr Enstitüsü’nde aynı anda araştırma yürütüyordu.

Fotoğraftaki küçük çocuk ise sessizce öne eğilmiş, dedesi ve babasıyla hesap yapıyor. 

O çocuk, bu kuşağın bir başka efsanevi fizikçisi olan Thomas Bohr.

Kendisi Danimarka Teknik Üniversitesi’nde profesör ve makroskopik akışkan dinamik sistemler üzerine yaptığı araştırmalar son zamanlarda yeni bir yön kazanmış durumda.”

***

Bilim, hayatın insanlara sunduğu yaşam biçimlerinin en anlamlılarından biri. 

Bir bakıma, zaman ötesi bir tutku. 

Ama her zaman sadece arayanların işi olarak bırakılmadığı da açık. 

1980’lerden günümüze Küreselleşme ve onu izleyen Krizler Dönemi’nde, küresel işbirlikleri, büyük sermaye Ar-Ge’si ve uluslararası politikanın çekişmeleri arasında gidip geliyor.

Daha ötesi, bilerek-bilmeyerek peşine düşülen ölüm kalım derdindeki kapitalizme destek için, siyasetle loş derinliklerde bütünleştirilerek tehlikeli bir hesap-kitapla öne çıkarılışı yaşanıyor. 

Bu geçmişe ait fotoğrafı ve daha önemlisi genel fotoğrafı, yakın geçmişi unutarak o yola katılanların görmelerini ümit edelim.

*A. Tabucchi, “Isabel İçin Bir Mandala”, sayfa 113