Amerika Birleşik Devletleri, geçen yıl 29 trilyon dolardan fazla olan milli gelirinin yüzde 3,5’e yakınını savunma harcaması olarak harcıyor.

Bu ülke, öteden beri NATO üyelerinden NATO kuralı olan milli gelirin yüzde 2’si kadar savunma harcaması yapmalarını istiyor. Hatta son toplantıda bu rakamın milli gelirin önce yüzde 3’üne, sonra yüzde 5’ine yükseltilmesi istendi.

NATO’nun kendi rakamlarına bakınca bırakın yüzde 3’ü yüzde 2’yi tutturan ülke sayısı da sınırlı. (Türkiye tam yüzde 2 sınırında).

Avrupa Birliği’nin toplam gayrısafi hasılası 20 trilyon doları aşıyor. Bunun yüzde 2’si demek 400 milyar dolar eder ki, Avrupa bu seviyenin çok gerisinde. Yüzde 3’e çıkardığınızda 600 milyar dolara ulaşır.

Fakat göreceksiniz, Amerika ile veya değil, Avrupa sonunda kendi savunmasını kendi üstlenmek, hatta Amerika ile bu rekabeti devam edecekse Avrupa dışına güç projeksiyonu yapmak isteyecek ve bu harcama rakamlarına yükselecek. Belki çok kısa zamanda olmayacak bu ama sonunda olacak.

Aslında çok ilginç bir durumdayız: Amerika’da yaşanan başkan değişikliği en büyük sarsıntıyı Avrupa kıtasında yaratmış durumda ve aslında uyuyan bir dev olan Avrupa belki bir ihtimal uzun kış uykusundan uyanacak ve yeniden dünya sahnesine bir stratejik güç olarak çıkmak isteyecek. Bunu da Trump’ın zoruyla yapıyor.

İlginç zamanlarda yaşıyoruz.