Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, 2023’ün Haziran ayında göreve başladı. Yani 20 aydır enflasyonla mücadele ediyor.

Ama enflasyon daha yeni Şimşek’in başladığı noktaya geri döndü, yüzde 40’ın altına indi.

Elbette Şimşek’in devraldığı Türkiye’de döviz kuru aşırı ve yapay biçimde baskılanmış, fiyatlar baskılanmıştı. Onun işleri “normal”e döndürmeye başlamasıyla önce kur patladı, ardından enflasyon ve biz bir ara yüzde 80’i gördük.

Ama Şimşek, fiyatları ve kimi ekonomik uygulamaları “normalleştirme”de gösterdiği aceleyi anti-enflasyonist programın sert uygulamasında göstermedi. Bunu neden böyle tercih ettiğini belki ileride bir zaman öğreniriz ama yapılan tercih çok açıktı.

Merkez Bankası daha Şimşek göreve geldikten iki ay sonra faizi yüzde 50’ye bile değil yüzde 40 seviyesine şok bir artışla getirse aslında enflasyonu çok daha hızlı biçimde kontrol altına alıp düşürebilirdi Türkiye. Böyle bir şey yapılmış olsaydı bugün belki de yüzde 40’ın altına inen değil yüzde 20’lerde, hatta onun altında bir enflasyondan konuşuyor olurduk.

Esasen ülkede siyaset de büyük ölçüde Mehmet Şimşek’in enflasyonu artık bize göre “düşük” olarak nitelenecek bir seviyeye indirmesini ve bu sayede geniş kitlelerin geçim sıkıntısının hafiflemesini bekliyor.

Eğer bu gerçekleşebilmiş olsaydı bugün ne erken seçim tartışmamız vardı ne de iktidar bu denli sert baskı altında olurdu.

Ama diyorum ya, enflasyonla mücadelenin bu denli yumuşak yapılması tek başına Mehmet Şimşek’in tercihi olamaz; Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın bir aşamada bu kararı vermiş olması, en azından daha sert bir mücadele talebini geri çevirmiş olması beklenir.

Bence, enflasyonla çok daha sert ve radikal yöntemlerle mücadele etmemek, tam tersine etmeye göre daha ağır bir bedel ödetti Türkiye’ye ve ödetmeye devam ediyor.