Dün sadece söyledikleri ile değil söylemedikleri  ile de tartışma yaratan PKK’nın fesih açıklamasını  Derrida’cı yöntemle yapıbozumuna uğratıp anlamaya çalışmıştım.

Bu metodla yaptığım çalışma sonucunda metnin asıl amacı hakkında ne yazık ki pek de hoş olmayan bir sonuca varmıştım

Bugün ikinci bir fikir alayım diye aynı metni dil felsefesi üzerine ondan daha iyisini zor bulacağınız Ludwig Wittgenstein’ı devreye soktum.

***

PKK’nın Lozan anlaşmasını ve 1924 anayasasını tartışmaya açan yazılı metni, daima sanki gerçek amaçlarını söylememek için laf kalabalığı yapıyorlarmış duygusunu bende uyandırıyordu.

***

Bu gibi durumlar için Wittgenstein ‘eğer konuşamıyorsanız, o zaman sessiz olun’ demişti.

***

Yani Wittgenstein eğer bir fikir ya da kelime bizlerin onu anlaşılır kılma, kavrama  yeteneğimize meydan okuyorsa veya bunu yapmamızı imkansızlaştırıyorsa, bu durumda konuşmak yerine sessiz kalmanın daha doğru olacağını söylemişti.

***

PKK’nın açıklaması bence söyledikleriyle değil söylemedikleri ile ön plana çıkıyor 

Bu nedenle Wittgenstein’ın dediği gibi  baştan essiz kalsalardı daha iyi olacaktı gibi geliyor bana.