Son günlerde bana en iyi gelen haberi Ümit Özdağ verdi.

Silivri’de Fatih Altaylı’yı ziyarete gitmiş. 

Ardından şunu söyledi:

“Silivri algımı değiştirdi. Mayo giyip avluda güneşleniyormuş. Güneşlenirken de orada çok sık meyve suyu dağıtırlar, onu maden suyu ile karıştırıp içiyormuş…”

İşte yıllardır tanıdığım Fatih Altaylı bu dedim

Cezaevi jargonunda, volta atılan yerlere “Malta” denir.

Anlayacağınız Fatih, resmen ‘Malta’da kendine alkolsuz kokteyl hazırlayıp içiyormuş. 

Bu sözlere bakıp hemen gözünüzün önüne şezlongda yatan bir Fatih Altaylı imajı getirmeyin.

Eminim bu Fatih Altaylı’nın o bildiğimiz espirisidir.

Yoksa cezaevi bir cezaevidir.

Okurken, “İşte yıllardır tanıdığım Fatih bu” dedim.

Hayatın her anını espiriye çevirebilen bir kafa…

Ona gazetede köşe ver, orayı değiştirsin.

Televizyonda ekran ver, onu bambaşka bir şeye çevirsin.

Youtube kanalı aç, onu uçursun.

Bizim evde sabahın ilk kahvesi ve ilk konusu

Son yılların moda deyişiyle “Sustainable succes” budur.

Sürdürülebilir başarı.

Her sabah uyandığımda kahvemi içerken yaptığım ilk iş boş bir koltuğu izlemek.

Gerçi evde bu işi yapan ilk kişi ben değilim. Kızım Gülümsün benden önce seyredip, bana kısa özetini yapıyor.

Boş koltuğun inanılmaz reytingi

“Fatih Altaylı yorumlamıyor” programı.

Boş koltuğun inanılmaz bir reytingi var.

Her programı 500 bine yakın insan izliyor.

Ve şunu rahatlıkla söyleyebilirim.

Fatih Silivri’ye girdikten sonra daha da başarılı bir yorumcu oldu.

Hatta “Yorumlamıyor” logosu altında, şimdi çok daha iyi yorumluyor diyebilirim.

Her gün o metinleri nasıl hazırlıyor hayretle izliyorum.

Tek kelime hakaret yok.

Son derece düzgün cümleler, müthiş ifade ve benzetmeler. 

Gazetecilik okullarında ders olarak okutulacak metinler bunlar.

Silivri giderek yeni bir Türkiye umut merkezi oluyor

İstanbul’un seçilmiş Büyükşehir Belediye Başkanı ve CHP Cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu gibi o da Silivri’den hepimize çok büyük direnç ve yaşama dersleri veriyor.

Ekrem İmamoğlu da Fatih Altaylı da içerde daha da büyüdüler.

Ama en güzeli, o dört duvar arasından, dışardaki bizlere verdiği yaşama sevinci.

“Her şey daha güzel olacak”  umudu…

Her gün bizi yasa, mateme zorlayan bir ortamda

“Hayat devam ediyor” diyor ikisi de içerden bize.

Hani şu her gün  “Gazze’de bunca acı varken siz nasıl eğlenirsiniz” diyerek, bizleri 24 saat, 7 gün, 365 gün, ruhumuzdaki  bayrakları yarıya indirterek, matem havasına sokmak isteyen tipler var ya…

İçerden ikisi bize “Hayat da var” diyor.

Bence bu çok iyi bir şey.

Karamsarlığa kapılmış, yaşama keyfini, Akdenizlilik neşesini kaybetmiş bir topluma, dört duvar arasından ancak bu kadar moral verilebilir.

Ümit Özdağ’ın anlattığını okurken önümde öyle bir kitap vardı ki…

Tesadüf Ümit Özdağ’ın bu açıklamasını okurken, önümde Ali Yalman’ın “Amcam Ahmet Emin Yalman” adlı geçen ay çıkan kitabı duruyordu.

O kitapta çok ilginç bir bölüm var.

Atatürk bir akşam bazı gazetecileri Ankara Palas’ta sohbete davet etmiş.

Orada bir iki kadeh rakının verdiği keyifle de güzel bir sohbet başlamış.

İletişim Müdürü uyarıyor: Bu özel sohbet, not tutmayın

Gazeteci Ahmet Emin Yalman, not defterini çıkarmış ve Atatürk’ün söylediklerini not almaya başlamış.

Bunun üzerine Atatürk’ün İletişim Müdürü, “Not tutmayın bu özel bir sohbet” diyerek uyarmış.

Yalman ise “Bu da benim kendi özel notlarım” diyerek not tutmaya devam etmiş.

Ancak sohbet toplantısı biter bitmez bu notları yazı haline getirip, gazetesine iletmiş. 

Atatürk’ün off-the-record anlattığı hayata bakışı

Bu notlar gazetede yayınlanıncı büyük ilgi uyandırmış.

Yani Ahmet Emin Yalman, resmen “Off the Record” uyarısını takmamış ve öteki gazetecileri atlatmış.

İşte o yazıdan Atatürk’ün o gece hayata bakışı ile ilgili sözlerini okudum.

Bir lider olarak milleti için nasıl bir hayat tasavvur ettiğini bakın ne güzel anlatıyor Büyük Atatürk:

Madem ki hiçiz, sıfıra varacağız, neşe ve saadete yer yoktur diyenler

(*) “Vaktiyle kitaplar karıştırdım. Hayat hakkında filozofların ne dediklerini anlamak istedim. Bir kısmı her şeyi kara görüyordu. ‘Madem ki hiçiz ve sıfıra varacağız, dünyadaki geçici ömür esnasında neşe ve saadete yer bulunamaz!’ diyorlardı.”

Ben karakterim itibarıyla şu ikinci anlayıştan yanayım

(*) “Başka kitaplar okudum, bunları daha akıllı adamlar yazmıştı ve şöyle diyorlardı: ‘Mademki sonu nasıl olsa sıfırdır, yaşadığımız müddetce şen ve şatır olalım.’ ” 

(*) “Ben kendi karakterim dolayısıyla ikinci hayat anlayışının tarafındayım, fakat şu kayıtlar içinde…”

Bütün insanların varlığını kendi şahıslarında gören adamlar bedbahttır

(*) “Bütün insanların varlığını kendi şahıslarında gören adamlar bedbahttırlar. Besbelli ki o adam fert sıfatıyla yok olacaktır.”

Milletler gam ve keder bilmemelidir

(*) “Milletler gam ve keder bilmemelidir. Şeflerin vazifesi, hayatı neşe ve şevkle karşılamak hususunda milletlerine yol göstermektir.” 

(*) “Herhangi bir kişinin, yaşadıkça memnun ve mesut olması için lazım gelen şey, kendisi için değil, kendisinden sonra gelecekler için çalışmaktır.”

Şefler sadece kendi milletinin değil bütün cihan milletlerinin huzurunu düşünmeli

(*) “Hayatta tam zevk ve saadet, ancak gelecek nesillerin şerefi, varlığı, saadeti için çalışmakta bulunabilir… Bu itibarla insan, mensup olduğu milletin varlığını düşündüğü kadar bütün cihan milletlerinin huzurunu, refahını düşünmeli ve kendi milletinin saadetine ne kadar değer veriyorsa bütün dünya milletlerinin saadetine hizmet etmeye elinden geldiği kadar çalışmalıdır.”

Bu konuşmada geçen, ‘Bütün insanlık’ için mutluluk dileği

Evet, Atatürk o samimi sohbet gecesinde, vatandaşlarının mutluluğu ve neşesine verdiği önemi işte bu cümlelerle anlatmış.

“Ordular ilk hedefiniz Akdeniz’dir” emrini veren bir başkomutanın bizlere miras bırakmak istediği bir Akdeniz, Trakya, Anadolu, Karadeniz, Ege, Doğu Anadolu neşesidir bu.

Orta Doğu’nun 2000 yıldır bitmeyen kavgasından uzak, bir huzur temennisidir.

Ümmet’ten çok geniş bir huzur tasavvuru

Ama beni en az onun kadar etkileyen sözü, bu mutluluk dileğini “Bütün insanlık için” geçerli görmesi…

Ümmet’ten çok geniş bir dünya ve insanlık dayanışması tasavvuru bu.

İşte bu nedenle Ümit Özdağ’a da teşekkür ederim.

Van’lı Fatih Altaylı’nın, Akdeniz neşesini ve umudunu, Silivri’nin soğuk duvarları arasına bile taşımasının ne kadar önemli olduğunu anlattı bize.

Çok yaşa Fatih…

Seni çok iyi tanıyorum. 

İçerde, şortunla o sodalı meyvesuyunu yudumlarken, “Ejder meyveli smoothie” espirisi yapmadıysan ben ne olayım… 

***

Ali Yalman: “Amcam Ahmet Emin Yalman”, Kırmızıkedi Yay. Haziran, 2025