Neandertaller uzun yıllar boyunca yalnızca temel ihtiyaçlarıyla ilgilenen, kültürel yönleri gelişmemiş ilkel varlıklar olarak tasvir edildi. Ancak son yıllarda yürütülen arkeolojik çalışmalar, bu bakışı kökten değiştirmeye başladı. Bu değişimi sağlayan da, neandertallerin kasaplık teknikleri oldu.

İsrail’deki Amud ve Kebara mağaralarında bulunan hayvan kemiklerine dair yeni analizler, bu eski insan topluluklarının kendilerine özgü et kesme ve işleme geleneklerine sahip olduğunu ortaya koyuyor.

Araştırmacılar, yaklaşık 60 kilometre arayla bulunan Amud ve Kebara mağaralarındaki 344 hayvan kemiği üzerinde mikroskobik ve makroskobik kesik izlerini analiz etti. Her iki mağaradaki Neandertal grupları aynı dönemde yaşadı, benzer hayvanları avladı ve aynı tür aletleri kullandı. Ancak kemik üzerindeki izler, et işleme biçimlerinin oldukça farklı olduğunu gösterdi.

Kebara mağarasında bulunan kemiklerde daha büyük parçalar ve az sayıda izole kesik bulunurken, Amud mağarasındaki kemikler çok daha küçük parçalara ayrılmış ve üzerinde birbirini kesen çok sayıda iz taşıyordu. Bu da sadece bireysel teknik farklılıklardan değil, kültürel tercihlerden kaynaklanıyor olabilir.

Araştırmanın baş yazarı Anaëlle Jallon, bu farklılıkların kasaplık becerilerden veya alet farklarından kaynaklanmadığını belirtiyor. Jallon’a göre Amud’daki bireyler eti belki de kendi başlarına keserken, Kebara’daki topluluklarda bu iş bir kişiye devredilmiş olabilir. Bir başka olasılık ise etin hazırlanma biçiminde yatıyor: Örneğin Amud’da etin kurutulması veya çürümeye bırakılması, daha sert hale gelerek kesik izlerini etkiliyor olabilir.

En dikkat çekici bulgulardan biri ise bu kesim tekniklerinin yalnızca tek bir dönemle sınırlı olmaması. Her iki mağarada da bu uygulamaların farklı dönemlerde, yani binlerce yıl boyunca sürdüğü anlaşıldı. Bu da Neandertallerin yalnızca hayatta kalmakla ilgilenmediğini, aynı zamanda kültürel geleneklerini koruyup sonraki kuşaklara aktardığını gösteriyor.