Esasen Mehmet Şimşek Haziran 2023’te göreve geldiğinde Türkiye’nin iki büyük ihtiyacı vardı: Ekonomik normalleşme ve enflasyonla mücadele.

Normalleşme olmadan enflasyonla mücadele edilemezdi; çünkü geçmiş iktidar Türkiye’deki neredeyse bütün fiyatlama davranışlarını birden bozmuştu. Ne paranın fiyatı olan faiz normaldi, ne doların fiyatı normaldi, ne bankaların bankacılık yapma biçimi normaldi ne iş ve ticaret dünyası dahil sokaktaki vatandaşın ekonomik davranışları normaldi.

Bugün aradan iki yıldan fazla zaman geçti ve bu normalleşmenin hala tam anamıyla sağlandığını söyleyemeyiz. Oysa normalleşme olmadan başka hiçbir şey olamazdı.

Normalleşme olsaydı, enflasyonu yüzde 70’lerden 20’lere indirmek zor bir iş değildi. Zorluk, enflasyonu yüzde 20’den yüzde 3-4’e indirmekteydi.

Oysa bugün bir bakıyoruz, enflasyon düşe düşe ancak yüzde 33’e düşmüş durumda. Beklenen başarı bu değildi.

Uzun süren “mücadele” dönemleri sadece toplumu yormaz, siyaseti ve ekonomi dünyasının başlıca aktörlerini de yorar.

Nitekim bugün o yorgunluk emareleri ortaya çıkmış durumda ve Mehmet Şimşek dün Reuters haber ajansına konuşurken istemeye istemeye bu yorgunlukları kabul etmiş.

Şimdi ister istemez herkesin gözü bir kez daha Tayyip Erdoğan’da. Acaba o da yoruldu mu?

Eğer o yorulduysa işimiz iş.