Çek git ve çek içine gidişini,

Yanıma kâr kalmasın kalışların kar izleri örttüğünde.

Sizler hâlâ oradaydınız hayatımın tam orta yerinde,

Çek git artık ve çek içini gidişine.

Ayağa kalk ve uzan yüzüme, nevresimler buruşmuşken

Yastık ıslanmışken terden uzan ve

Dokun senin olana senin olanla

Senin olandan yola çıkarak dön de

Bak bana nerede kalmışsam

Sen gittikten sonra.

Nefes almak hep zordu ama bilmiyordum ağrısını.

Bencillik sonunda merhameti doğurur mu gerçekten?

Kötülük hücrelerimize sinmiş bir istemeyse

Bilmek ne işe yarar senin yanında?

Dişlerinle yanaklarını kemiriyordun – hâlâ?

Uzanıp sol göğsündeki beni anımsıyorum – parmaklarım titriyor.

Başını çevirip bana baktığında

Deli gözlerle, neden gülümsediğimi soruyorsun

Evet ben sende gülüyorum hayata kahkahalarla.

Gül, ölüyorum işte diyorum, hem de Rumca

Şen bir şarkının tam ortasında.

Dönüp gittin ve bir daha gelmedin

Sadece gelmesen yine iyi, bir de dünyayı susturdun giderken

Sonra ocağı kontrol ettin, tam üç kere

Ve sustun sustun sustun, tam üç kere.

Causa formalis!