Cengiz Aytmatov’un sözüyle, “At aynı ize binlerce kere basarmış”…

İnsanlığın başından geçmiş onca hunharlıktan sonra, bugün bir tekrar gibi yaşanan olaylarda da “münferit” denilecek hiçbir şey yok.

Birdenbire bir krizin patlak vermesi, bir ittifakın çözülmeye yüz tutması, sürpriz gibi görünen bir anlaşmanın imzalanması, vs derinlerde işleyegelen tarihsel sürekliliklerin, para üzerinde dönen bitmez hırsta değişen güç dengelerinin ve küresel sistemin belirleyici dinamiklerinin somutlaşmış hâli.

Kefeleri kıpırdatan her külçe, ‘genel gidişatla’, yani ‘uluslararası sistemin ritmiyle’ bir bağ içinde.

Yani, ‘münferit gibi görünen’ hadiseleri kavrayabilmek için, onları daha geniş bir bağlama yerleştirmek, baskın eğilimlerle ilintilerini görmek gerekli.

Bu yapılmadığında, olanlar kimilerince ‘yanlış bir bütüne’ monte ediliyor.

Aynı ize bir kez daha basan bir at gibi.

Gel gelelim, her dezenformasyon toplumsal güvenin bir parçasını çalıyor.

Tekrar:

Hiçbir gelişme bağımsız değil; her olay, daha geniş eğilimlerin ve tarihsel süreçlerin bir parçası.

Futbol kulüplerinin kongreleri bile artık öyle.

Olaylar sistemin zorunluluklarıyla şekilleniyor.

Bunu gördüğünüzüsöylemek bile, Oğuz Atay’ın sorduğu son sorunun cevabı.

“Ben buradayım” demek.