Kim mırıldanıyor bu metinlerde?
Bu kısa, bilinçakışı metinler, herhangi bir seansın herhangi bir anında karşımdaki koltukta oturan hastalarımdan duyduğum ve beni etkileyen bir cümlenin peşine takılmaya karar verdiğimde ortaya çıkmaya başladı. Kendimi onların yerine koymaya gayret ettim hep. Husserl’in ‘yaşam dünyası’ adını verdiği ve kişinin bilerek bilmeyerek dünyayla ve kendisiyle ilişkisinde inşa ettiği dünyanın içine girmeye çalışıp kısacık ve kısık sesle mırıldanmaya çalıştım, çalışıyorum her terapi seansında.
Hiç kimsenin hiçbir sırrını ele vermiyorum bu metinlerde. Sonuçta amacım herkesin dedikodu merakıyla izlediği diziler yapıp milyonlar kazanmak değil. Edebi bir metin inşa etmekten ve birilerinin ruhuna dokunmaktan başka hiçbir amacım yok.
***
Lütfen ChatGPT, bana doğruyu söyle!
Geçen gece ChatGPT’ye ne sorduğumu söylesem inanmazsınız. Utanıyorum da anlatmaya. Gerçi çok geçti, yorgundum da, şuurum yerinde değildi sanki. Neyse anlatayım da olsun bitsin.
Önce kendimi anlattım AI’a: “35 yaşındayım. Güzel bir kadın olduğumu biliyorum. Varlıklı bir ailenin kızıyım ama ailemle aramızda uçurum var. İç Anadolu’da bir şehirde yaşıyor ailem. Ben de iş için haftanın üç günü oradayım. Ama benim hayatım aslında İstanbul’da.
Amerika’da okuttu ailem beni. New York’ta yaşadım dört yıl, tek başına. Hayatıma erkekler girdi elbette. Annemler beni bakire sanıyor oysa.
Geçen sene üç yıldır birlikte olduğum sevgilimden ayrıldım, nişanı attım daha doğrusu. O zamandan beri babam da annem de beni kontrol etmeye, kiminle nereye gittiğimi öğrenmeye çalışıyorlar. Birdenbire yine ailenin namus simgesi ben oldum. Yahu o kadar dizlerinin dibinde olmamı istiyordularsa neden beni özel okullarda, sonrasında Amerika’da okuttular?
Babam neredeyse bana kendisi koca bulacak. Her gün kavga ediyoruz. Benim hayat biçimim kesinlikle onların beklentisine uyacak gibi değil. Onlar benim, madem nişanlımdan ayrıldım, onlarla yaşamamı, her gün abimle işe gidip gelmemi ve akşamları televizyon karşısında Türk dizisi izlememi istiyorlar. Oysa benim İstanbul’da bambaşka bir hayatım var.
Hiç tasvip etmediğim halde zaman zaman sarhoş olup tek gecelik ilişkiler yaşadığım da oluyor. Sonrasında ben de pişman oluyorum aslında ama her ilişki tek gecelik başlamaz mı zaten? Devamı gelmesini ben de istiyorum ama düzgün erkek bulmak o kadar zor ki. Bütün dertleri takılmak.
Evde yalnız kaldığım zamanlar kafamın karıştığı oluyor. Bugüne kadar yaşadıklarımdan düzgün bir ilişki çıkaramadıysam acaba babam mı haklı? Yaşam şeklim mi benim iyi birini bulmamı engelliyor? Hayatım boyunca yalnız kalmaktan korkuyorum.
Söylesene ChatGPT, benim yaşam biçimim kabul edilemez mi?
Yanlış mı yapıyorum?
Lütfen dürüstçe yanıt ver! Ben, orospu muyum?”
