Daha ilk gün burada “Büyük iddialar büyük kanıtlar gerektirir” diye yazdım. İstanbul gibi bir şehirde seçimi iki değil üç kez kazanmış; cumhurbaşkanı adayı olması için 15,5 milyon kişinin oy verdiği, serbest kalsın ve memlekette erken seçim yapılsın diye 25 milyona yakın insanın imza verdiği bir isme “Sen casussun” dediğinizde, bu çok ciddi bir durumdur.

Kamuoyunda bunca taraftarı olan bu kişiyle ilgili casusluk iddiasını içeren haberlerin aslında yağmur gibi yağması beklenir. Bunu bir gazeteci olarak geçmişin böyle büyük olaylarının tamamında yaşadım. O kadar çok kaynaktan o kadar çok haber yağmaya başlar ki, başınız döner gerçekten büyük ve ilgi çekici olaylar yaşandığında.

Ülke gündemi birden bire o olay olur. Onun dışında hiçbir şey konuşulmaz hale gelir. Böyle bir sürü olayı örnek verebilirim.

Oysa bu sefer öyle değil. Casus suçlamasına ilişkin haberler neredeyse hiç ilgi çekmiyor; haber sitelerinin en az okunan haberleri arasında. Zaten ortada fazla bir haber de yok. o kadar zayıf iddialar delil diye sunuluyor, o kadar zayıf bağlantılar anlatılıyor ki, insanlar hemen kafalarını çeviriyor, çünkü daha ilk anda kararlarını verdiler: Bu suçlama adli değil siyasi bir suçlama.

O yüzden fazla beklemeye gerek yok, şimiden söyleyebilirim: Casusluk suçlaması daha başlamadan geri tepti bile.

İktidar kamuoyunu bu suçlamanın içinde minicik de olsa bir gerçeklik barındırdığına ikna edemedi.