Freud unutkanlığa ve dikkatsizliğe bağlı dil sürçmesi olarak yorumladığı lapsus’u, insanın bilinçaltında bulundurduğu bir şeyi istemsizce dışa vurması olarak yorumluyor.

***

benim yaşadığım Lapsus geçtiğimiz salı günü İsmail Küçükkaya’nın Yeni Bir Sabah programında başıma geldi. Erdoğan’ın Trump ile yaptığı son telefon konuşmasında konu hiç gündemde değilken Trump’un yine Rahip Brunson meselesini açmasının nedenini anlatırken adama kestirmeden rahip Brunson deyip geçip gidecekken durup dururken adama Charles Bronson deyiverdim. üstelik bu sadece bir defa olmadı anladığım  kadarıyla bu bir ’seri lapsus’ vakası olmalıydı. adamın konusu ne zaman geçtiyse ona ısrarlı biçimde Charles Bronson diye hitap etmeyi sürdürdüm.

***

daha sonra Youtube’da programı tekrardan izleyince ne söylediğimin farkına vardım.Şimdi birçok insan Charles Bronson’un kim olduğunu bilmeyecektir ama o 20’inci yüzyılın ikinci yarısında hayli meşhur bir amerikan aktörüydü. daha çok kötü adam rollerini oynardı

***

daha sonra rahibin ismi yerine neden onun ismini gayrı ihtiyari söylediğimin analizini yaptım tabii ki.

bilinçaltımda hayli derine indiğimde gördüm ki benim hiç bitmeyen kadın cinayetleri ve çocuğa taciz ve  şiddet olayları  nedeniyle  sinirlerim tam anlamıyla laçka olmuş durumda. 

bunu gerçekten yapacağım tabii ki yok ama bilinçaltımda  barbarlara karşı çözümü  ele almayı ve onlara gereken cezalarını bizzat vermeyi arzulamaya başlamıştım.

***

bu arzu bilinçaltımı da kaplayınca Charles Bronson’un 1970’lerde gösterime giren Death  Wish filmini hatırladım. Bronson karakteri o filmde öldürülen eşi ve tecavüz edilen kızının öcünü almaya bizzat girişiyor ve şehrin nüfusunu neredeyse yarılıyordu. 

Rahibe ,Charles Bronson dememin tek nedeni işte bilinçaltımdan kaynaklanan bu  dil sürçmesiydi.