Amerikan Başkanı Donald Trump’ın İran’a saldırıp saldırmamak konusunda iki hafta zaman vermesi ne anlama geliyor? Bütün dünya bu soruyu tartışıyor.

Bütün müzakereler elbette tehditle, karşılıklı kaldıraç kullanmakla yapılmaz ama Başkan Trump’ın içinde bulunduğu müzakerelerde en çok kullanılan şey bu: Tehdit.

Peki tehditler gerçek mi, yoksa Trump blöf mü yapıyor?

Müzakere masalarına hep maksimalist, hatta olmayacak taleplerle oturan Amerikan Başkanının daha sonra çok daha azıyla yetinmek zorunda kaldığı çok örnek oluştu şu geride kalan 5 ay içinde.

Ancak şimdi İran’la yapılmak istenen müzakere, başkanın maksimalist taleplerinin ne kadarının onun “kırmızı çizgi”si, ne kadarının pazarlık masası için söylenmiş şeyler olduğunu merak ettiriyor.

Tabii bir de tehdit var: İki hafta içinde anlaşma olmazsa vuracağım tehdidi.

Kişiler arası müzakerelerde boş tehditler savurulabilir belki ama ülkeler arası müzakereleri dünyanın geri kalan ülkeleri de yakından izlediği için boş tehdit savurmak hiç tavsiye edilen bir şey değil.

“Bir gece ansızın gelebiliriz” dediğinizde karşınızdaki sahiden sizden korkmalı, “Bunlar gelirler” diye düşünmeli.

Peki İran şu anda Amerika’nın sahiden kendilerini vuracağını düşünüyor mu? Vurursa nükleer tesislerini yok edebileceğini düşünüyor mu?

Eğer bu iki sorunun cevabı “Hayır”sa, İran ne yapar?

Bakın mesele İran’ı müzakere masasına oturtmak değil. İsrail saldırdığında İran zaten masadaydı. Mesel, İran’ı kendi dayattığınız şartlarda hızlı bir anlaşmaya zorlamak. Yoksa İran’la müzakere edenler biliyor, en basit konuları konuşmak bile bazen yıllar alabiliyor. O yüzden hız faktörü önemli.

Peki ya Trump blöf yapıyorsa? İran’ın böyle düşünme lüksü, bu kumarı oynama şansı var mı?

Biraz daha yakından izlemekte fayda var.