Çin’de yaşayan ve doğuştan yürüme bozukluğu bulunan Li Chuangye’nin serüveni dünyanın gündeminde. Bir dilencilik şebekesinin eline düşüp 7 yıl zorla dilendirilen Li 16 yaşında iken hayatını değiştirecek kararı aldı. Engeline karşın azimle okumaya başlayan Li tıp fakültesini bitirdi. Doktor olan Li kendisi gibi engelli insanlara umut ışığı oluyor.
Dünya Çin’de dilencilik yaparken 16 yaşında okula gitmeye başlayıp doktor olan mucize adamı konuşuyor. Günümüzde doktorluk yapan Li Chuangye, Çin’in Henan bölgesinde yoksul bir çiftçinin oğlu olarak 1988 yılında dünyaya geldi. BBC Türkçe’de yer alan habere göre Li, yedi aylıkken çocuk felci oldu ve topuklarının üzerine çökmeden yürüyemez hale geldi.
Doktor Li, hep diğer çocuklar gibi çantasını sırtına takıp okula gittiğini hayal ettiğini, ancak maddi imkansızlıklar ve engelli olması sebebiyle yaşadığı akran zorbalıkları nedeniyle okuyamadığını ifade ediyor.
Li dokuz yaşındayken anne ve babası bacaklarına yapılacak bir ameliyatla yeniden yürüyebileceğini duydu ve bu nedenle ameliyat için borç para aldı. Bu ameliyat küçük Li’yi çok umutlandırmıştı. Li ameliyat hakkında “Hastanede toparlanırken, öbür çocuklar ağılıyordu ama ben gülüyordum çünkü kısa süre içinde normal biri gibi yürüyebileceğimi düşünüyordum” diyor. Ancak ameliyat bir işe yaramadı. Li ağır bir depresyona girmişken annesinin kendisine destek olması onu hayata tutundurdu.
Dilenci şebekesinin eline düştü
Doktor Li, bir gün köylerine bir adamın geldiğini ifade ediyor. Genç adam, tapınaklarda koku sattığını iddia eden bu yabancının çalıştıracak kişilere ihtiyacı olduğunu ve Li’yi yanına almak istediğini söylediğini belirtiyor. Üstelik bu kişi Li’yi çalıştırmak karşılığında aileye dolgun bir maaş göndereceğini de öne sürmüştü. Anne ve babanın bu teklife şiddetle karşı çıkmasına karşın genç adamın çalışmaya istekli olması karşısında daha sonra bu öneriyi kabul etti.
Ancak işler Li’nin düşündüğü gibi gitmedi. Doktor, patronunun bir dilencilik şebekesinin mensubu olduğunu kısa sürede anladı. Li şiddet zoru ile dilendirilirken patronunun engelli bacaklarını arkadan bağlaması nedeniyle bedensel acılar da çekiyordu. Ancak Li ailesine para gitmesi nedeniyle sesini çıkarmadı. Birçok kişi Li’ye patronunu ihbar etmesi ve ailesine vermesini telkin ederken o bunu yapmadı. Hatta polisin yardım teklifini bile reddetti.
Li “Cehennemde yaşamak gibiydi. Utanıyordum, göz temasınan kaçınıyordum. Bacağım acındırmak için bana acı veren bir şekilde geriye kıvrılmıştı. Dilenmeye çıkmayayım diye yağmur yağsın ya da karanlık olsun diye dua ederdim” diyor. Çinli adam ailesine dilendirildiğini de asla söyleyemediğini ifade ediyor.
7 yıl boyunca çeşitli şehirlerde dilendirilen Li 16 yaşına gelmişti. Bir gün bir gazete parçası gördü ve adını oluşturan harfler hariç okuyamadığını fark etti. Çinli adamın içinde okumak için büyük bir istek doğmuştu. Ailesinin de maddi durumu düzelmişti. Patronuna ailesini ziyaret etmek istediğini söyleyen Li, bir daha dilencilik yapmaya geri dönmedi. Li patronunun ailesine de yıllardır söylenenden daha az para yolladığını da bu şekilde öğrendi.
Anne ve babasının yardımıyla Li ilkokul ikinci sınıftan itibaren, kendisinden 10 yaş daha küçük çocuklarla eğitimine yeniden başladı. Fiziksel durumu nedeniyle, günlük işler Li için çok zor olsa da kendisini eğitimine adadı. Li “Tuvalete gitmek için çok çaba harcamam gerekiyordu bu nedenle kendimi okulda çok fazla su içmemeye zorladım” diyor.
Li sarsılmaz kararlılığı sayesinde ilk ve orta okulu dokuz yılda tamamladı. Üniversiteye başvurma zamanı geldiğinde, fiziksel durumu seçeneklerini kısıtlıyordu ama tıp öğrenimine başvurabiliyordu. Çinli adam “Doktor olursam belki kendi hastalığımı araştırabilirim, aileme yardımcı olabilirim, hayat kurtarabilirim ve topluma faydalı olurum” diye düşündü. i, 25 yaşında tıp okumaya hak kazandı. Burada engellilerin erişimi daha iyiydi ama en zorlandıkları pratik derslerdi. Li üniversite günlerini şöyle hatırlıyor:
Sınıf arkadaşlarım, hastaları ziyaret ederken hocayı kolayca takip edebiliyorlardı ve staj dönemlerinde klinikler arasında koşturabiliyorlardı. Benim hareket sorunlarım bunu zorlaştırıyordu. Diğerlerinin bir günde öğrendiği şeyleri benim öğrenmem uzun sürebiliyordu.
Ancak Li pes etmedi. Hatta kendisini fiziksel olarak güçlendirmek için dağ tırmanışlarına da başladı. Engelli durumuna karşın dağ tırmanışlarını sürdürdü. Hatta sosyal medyada paylaştığı dağcılık videoları da viral oldu.
Dr. Li şu anda gece gündüz görev başında olduğu Şincan’daki kırsal bir kliniği yönetiyor. Hastaları ona ” doktor” diyor. Li “Kendi ellerimle hastalara bakmak, komşularımın sağlığını iyileştirmek. Bana her şeyden daha çok tatmin veriyor” diyor.
Hikâyesinin dünya genelindeki Çinli topluluklarında yayılmasına şaşıran Li, bunun davranışların değişmesine yardımcı olmasını umuyor. Doktor “Bazıları engelli insanları işe yaramaz olarak görüyor. Restoranlarda çömelip, otururken beni sanıp ‘ yok’ demişlerdi. Gülümsedim ve gittim. Çoğu insan nazik davranıyor” diyor.
