Bu yaz, tam olarak 2 Temmuzda astronomlar daha önce hiç tanık olmadıkları bir olaya tanık oldular.

Evrenin sağında solunda zaman zaman adına “GRB-Gamma ray burst” denen gamma ışıması fışkırmaları yaşandığı biliniyor. Bunların tam sebebi bilinmese de en yaygın teori, bu ışımaların bir yıldız veya benzeri büyüklükte bir kütlenin bir kara delik tarafından yutulması sırasında çıktığı.

Ancak 2 Temmuzda gözlenen GRB bu eski GRB’lere hiç benzemiyordu. Bir kere fışkırma tam 7 saat kesintisiz devam etmişti. Oysa geçmişteki fışkırmalar çok daha kısa sürüyordu. Bu uzunluk yetmezmiş gibi daha sonra da birkaç kez daha fışkırma yaşanmıştı. Oysa tipik olarak fışkırmalar tek bir kez yaşanıyordu.

Bu anormallik hakkında bugüne kadar onlarca farklı teori ortaya atıldı, bu büyüklükte ve tipte bir GRB’nin nasıl meydana gelmiş olabileceği hakkında hala ortak bir karar oluşturulabilmiş değil.

İşte bu 2 Temmuzdaki fışkırmayla ilgili belki en çılgın teori en yakın zamanda ortaya atılanı oldu. Bu yeni teori, köpeğin insanı ısırmasından değil tam tersine insanın köpeği ısırmasından söz ediyor. Yani bir yıldızın kara delik tarafından yutulmasından değil, tam tersine bir kara deliğin bir yıldız tarafından yutulmasından…

Genellikle kara delikler çok büyük yıldızların kendi içlerine çökmesi ve o kütlenin ışığın bile dışarı kaçmasına izin vermeyecek büyüklükte kütle çekimi yaratmasıyla ortaya çıkıyor. O yüzden kara deliklerin kendi kütle çekimleri o kadar büyük ki, etraflarındaki her şeyi de yutmaya başlıyorlar. Dolayısıyla bir yıldızın kara deliğin içine düşmesi hem normal hem de evren ölçeğinde hayli sıradan bir olay.

Ama bunun tersi, yani dev bir yıldızın görece küçük bir kara deliği kendine çekmesi ve yutması ne görülmüş ne duyulmuş bir olay. Hatta bu konuda herhangi bir teori bile yok.

Ama şimdi bu yeni teori, pek çok astronoma ikna edici gözükmeye başlamış durumda.

Demek evren hakkında daha öğrenecek çok şeyimiz var hala.